Ty – najpiękniejsza duszo, której blask mnie porusza,
W sercu mym zakwita ogień, co nigdy nie zgaśnie,
Bo jesteś jedyną miłością, co życie me ukołysze.
Gdy krople rosy na płatkach róż delikatnie tańczą,
Widzę w nich Twoje oczy – odbicie nieba czystego,
Każda iskierka światła, co wdzięcznie rozpromienia
Mrok moich dni, niczym gwiazda przewodnia, wiecznego.
Przemijają lata, lecz miłość nasza wiecznie trwa,
Jak rzeka, co przez góry niestrudzenie płynie,
W głębiach serca mej echo Twojego imienia gra,
Porywające nuty szczęścia, w których dusza mnie odnajdzie.
O, jak piękne są chwile, gdy dotyk Twój mnie koi,
Gdy szept Twoich słów jak balsam leczy rany smutku,
W objęciach Twych znikają troski, lęki i rozstroje,
A serce me, jak skrzydlate ptaki, wznosi się ku błękitnym chmurom.
Ty jesteś moją muzą, moim marzeniem utkanym z fantazji,
Każdy Twój uśmiech – jak wiosenny bukiet kwiatów rozkwitający,
W Twojej obecności odnajduję sens, co w sercu wzbudza ekstazję,
W Twojej miłości wszystko staje się prawdą, cudowną i prawdziwą.
W głębi nocy, gdy gwiazdy opowiadają tajemnice wszechświata,
Marzę o niekończącej się podróży naszych dusz splecionych,
Każdy krok, każde westchnienie, każda chwila niespodziewana –
To świadectwo miłości, która z nami na zawsze jest złączona.
W moich słowach odnajdziesz symfonię serca, co bije tylko dla Ciebie,
Wiersze malują obrazy uczuć jak akwarele na płótnie życia,
Czuję, że jesteś jedyną, najpiękniejszą miłością – tym snem nieprzemijającym,
Który rozświetla mrok codzienności i daje sens każdemu nowemu dniu.
Choć czas niesie zmiany, a chwile ulotne jak szept wiatru,
Miłość nasza trwa niczym góry, niezłomna i wiecznie obecna,
Twoja obecność – to światło w ciemnościach, twierdza w zgiełku życia,
W Tobie odnajduję dom, spokój i radość, bez końca, jak w opowieściach pradawnych.
Niech każda linia tego wiersza będzie świadectwem mojej oddanej miłości,
Niech echo słów niesie Twój urok po bezkresnych dolinach marzeń,
Ty, jedyna miłości mojej życia, jesteś jak nieskończona symfonia,
W której każdy dźwięk to wyznanie, a każda nuta to opowieść o nas.
W objęciach wspomnień, w blasku teraźniejszości i obietnicy przyszłości,
Razem pokonamy burze i cieszymy się słońcem popołudniowego spokoju,
Bo miłość nasza – to niezłomny most między dusz, most zbudowany z nadziei,
Most, który przetrwa wieki i będzie świadczył o naszej nieskończonej jedności.